كرامت يار ، از سر چشمه عشق با آب معين ياورمان شد ، تا قرآن را از سر بريده ، وفا و عطش را از عباس ، زيبايي و حسن را از علي اكبر ، معصوميت را از علي اصغر و صبر و اسارت را از زينب ( س) در يابيم .

خداوند به حرمت آب و لطافت باران و جوشش چشمه طاهرمان كرد تا با وضوي عشق براي تلاوت قرآن با سر بريده بالاي ني هم پيمان آغاز كنيم .

اين نعمت ارزاني ما ، به حرمت قرآن بهشتت را نيز نمي خواهيم كه هر چه هست از خشك و تر در كتاب توست .

چه زيبا و جان نواز است اين جمله : قرآن كه به دست گرفتيم و حكم كرديم صداقت فرض راهمان شد

اگر هزاران بار ذوب شويم و خميره اي از ما بگيرند باز هم مطلوب ما خواهد بود كرامت يار