نام:
ايميل:
سايت:
   
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
  
  
 
+ رحيم 

با سلام و عرض ادب

مختصر پاسخهايي كه بنظر حقير مي رسد رو عرض ميكنم

1- اينكه حد در انسان حق الناسي ايجاد ميكند نسبت به فرد حس ورزيده شده كه بايد بابت آن از شخص حلاليت طلبيد

2- ژاسخ دوم اينه كه شخصيت انسان حسود هرگز رشد نميكند و همواره راكت و ساكن مي ماند .

3- وقتي به كسي حسد مي ورزيم در واقع حقي از او را ضايع و تباه ميكنيم و از طرفي تمام مكارم اخلاقي و حتي رذايل اخلاقي هم به نوعي با حق در گير هستند .

4- ايه بطور خاص بيان شده است اما بر داشت از معنا به خاص بودن آيه ارتباطي ندارد .

5- ايحاد حسد بطور عام جون تمام صفات بالقوه در وجود انسان هست و به فعليت در آمدنشان به خود انسان بستگي دارد .

انشالله كه اين اندك توضيح حقير نيز راه گشا باشد انشالله