بسم الله الرّحمن الرّحیم

 آیات 112 و 21 و 181 ال عمران ، 155 نساء ، 64 ص

آیات منتخب : 21 آل عمران ، 112 آل عمران

إِنَّ الَّذِینَ یَکْفُرُونَ بِآیَاتِ اللّهِ وَیَقْتُلُونَ النَّبِیِّینَ بِغَیْرِ حَقٍّ وَیَقْتُلُونَ الِّذِینَ یَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ (21)کسانى که به آیات خدا کفر مى‏ورزند و پیامبران را بناحق مى‏کشند و دادگستران را به قتل مى‏رسانند آنان را از عذابى دردناک خبر ده (21)  ضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الذِّلَّةُ أَیْنَ مَا ثُقِفُواْ إِلاَّ بِحَبْلٍ مِّنْ اللّهِ وَحَبْلٍ مِّنَ النَّاسِ وَبَآؤُوا بِغَضَبٍ مِّنَ اللّهِ وَضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الْمَسْکَنَةُ ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ کَانُواْ یَکْفُرُونَ بِآیَاتِ اللّهِ وَیَقْتُلُونَ الأَنبِیَاءَ بِغَیْرِ حَقٍّ ذَلِکَ بِمَا عَصَوا وَّکَانُواْ یَعْتَدُونَ (112)هر کجا یافته شوند به خوارى دچار شده‏اند مگر آنکه به پناه امان خدا و زینهار مردم [روند] و به خشمى از خدا گرفتار آمدند و [مهر] بینوایى بر آنان زده شد این بدان سبب بود که به آیات خدا کفر مى‏ورزیدند و پیامبران را بناحق مى‏کشتند [و نیز] این [عقوبت] به سزاى آن بود که نافرمانى کردند و از اندازه درمى‏گذرانیدند (112)

واژگان :

قسط : عدل ، داد ، حصه ، مقدار ، یک قسمت از وامی ، ترازو ، بخش و بهره و سهم

بشر : مژده ، خبر خوش ، خبر مسرت بخش ، از خبر شادمان شدن ، آدمیزاده ، بر خورد نیکو

ذّله : خوار شدن ، پست شدن ، خواری ، فروتنی و خواری ، فرمانبرداری

ثقف : مرد حاذق ، زیرک ، بر آن چیز ظفر یافت و آنرا به زور گرفت ، بر خورد کردن ، درس را به زور یاد گرفت

باو: جای فرود آمدن قوم ، بسوی او بازگشت ، به خون او اقرار کرد ، به جای کسی کشته شد ، در خون برابر شد

غضب : خشم ، دو ستدار انتقام از او شد ، زبانه آتش سخت شد ، جوشش دیگ شدت گرفت

عتّد : آن چیز را آماده کرد

عصی : از فرمان او سر پیچی کرد ، فتنه ، سر کشی ، مقاوت در برابر ماموران ، یاغیگری ، طغیان ، شورش

 در کلیه جوامع بشری همواره اینگونه بوده است که سنگین ترین حقوق بر گردن هر کس ، حق آموزش و فراگیری است مخصوصا از جانب پروردگار ( رب العالمین ) این حق را خداوند محترم میدارد و آنرا گرانبها ترین میراث بشری ذکر می کند ، که طبیعتا از آن خود خداوندست و این حق خداوند به گردن انسان هرگز از طرف ما ادا شدنی نیست و مدیون این امر ماندن  ، باید همیشه در یاد انسان باقی بماند ، و هر انسانی که ( دین و قرض ) خود را در جهت یاد گرفتن فقط فراموش کند باید در انتظار منجلابی باشد هولناک ، صحبت از حق مربی بود در صورتی که ما هرگز نخواهیم توانست حق خلقت خویش را نیز ادا نماییم .

این حقوقی که خداند با خلقت و آموزش ما توام بر ما دارد را باید همواره برای انحراف پیدا نکردن از ذات مقدس خداوندی با خود داشته باشیم هر چند که نتوانیم ادا کنیم ، اما به فکر بودنش ما را از بسیاری پلیدیها و زشتی ها و پلشتیها بدور نگاه می دارد .

تا اینجا دو حق خلقت و مربی بودن را توضیح دادیم و بیان کردیم که چنانچه غفلتی از آنها صورت بگیرد چه مصائبی را باید ما تحمل بکینم و همیشه عذاب وجدان داشته باشیم .

پس مشخص میشود که خلقت و آموزش از طرف خداوند بایستی لا ینقطع اتفاق بیفتند ، و رابطین شایسته این اعمال خیر در همه جهان هستی نیز پیامبران و امامان و معصومین می باشند که باید این نظارت را داشته باشند و پر واضح است کسانی که مانع این دو امر خیر می شوند و برای اجرایی شدن آن طفره می روند و برای جلو گیری از اجرای عدالت و قسط حتی از کشتن پیامبران و یامردمی که خواهان اجرای عدالت هستندعبایی ندارندمستوجب عذاب شدید الهی باشند  .

اما موضوعات بسیار زیبایی نیز در متن آیات وجود دارد که به پاره ای از آنان می پردازیم و امیدواریم که با توجه بیشتر در ایات مطالب دیگری نیز توسط دوستان یاد آوری گردد تا حق مطلب ادا شود و نا گفته ای باقی نماند و این مشارکت برای یافتن مطلب خیرات آخرت همه عزیزان باشد انشالله توجه کنیم .

دقت در دو فعل یکفرون و یقتلون که هر دو از افعال مضارع هستند استمرار این حرکت زشت که کشتن پیامبران است همواره توسط قوم یهود اتفاق می افتد و باز هم خواهد افتاد .

در ایات دیده می شود که خداوند عذاب را به منکران آیات خویش بشارت می دهد همواره فکر میکردم که بشارت برای امور مبارکی باید باشد اما وقتی به بشارت عذاب برای منکران آیات الهی مواجه شدم به این موضوع فکر میکردم که عذاب خداوند برای منکران بشارتی است برای آنها و نتیجه اینکه این لفظ برای تهدید منکران آیات الهی برای عداب حتمی بوده و نزول این این عذاب نیز قطعی می باسد و خداوند آن را بر جان منکران حتما و قطعا خواهد چشاند و برای اعمال زشت آنان مژده و بشارت است  ،اگر آنان اهل تعلق این عذاب بوده باشند .

مطلب بعد فرمان و دستور خداست بر پیامبر و معصومین بر اقامه عدالت و قسط و گویا که پیامبر و معصومین جز این کار ماموریت دیگری ندارند و این اهمیت موضوع یعنی (( حق اقامه عدالت و قسط )) را مشخص می کند و از طرفی هم دیده نشده است که پیامبری فارغ از این ماموریت بوده باشد و حتی در انجام رسالتهای خانوادگی و شخصی برای خودشان .

اما صفاتی را می شود برای اهل تکذیب و کشتن پیامبران بر شمرد که عبارتند از :

1-      پیمان شکن بودن این افراد

2-      تهمت زدن فقر و ناتوانی به خداوند

3-      انکار آیات روشن خداوند

4-      اقرار خودشان به اینکه دلهایشان در خلاف است

5-      اهل جدل و مناقشه بودن افراد