وصیت حق مسلم هر انسانی است نقش وصیت زمانی مطرح می شود که بحث از مرگ به میان آید اما از این پدیده چه کسانی به واقع استقبال میکنند و چه کسانی از مرگ می ترسند ؟ و ترس از مرگ در واقع درک نکردن جهان هستی است که کل جهان هستی فنا پذیر است و انسان نیز به طبع چون پدیده ای از جهان هستی است فنا پذیر می باشد .

تا وقتی کسی زنده است صاحب حقوقی است با دیگران اما هنگام مرگ و وداع این دنیا تنها حقوق او بر گردن دیگران ارث اوست ، گفته می شود که ارث مقوله ای است که باید از آن به بهترین وجه هم برای احقاق حق هر کس استفاده شود و هم چنین احقاق حقوق خود فرد ، وصیت افراد باید عقلایی باشد تا اینکه سبب جریحه دار شدن احساسات وارثان نگردد و به واقع باید محاسبات تقسیم ارث دقیق و از روی عقل باشد تا حقی از کسی ضایع نشود زیرا خود ارث ضابطه مند است ، حق مرده از اموال خویش در حدود( یک سوم از مال) که در عهده خود شخص و برای مصارف آنچه که خود مرده در نظر دارد مصرف میگردد و برای همین گفته شده که باید عقلایی باشد یک سوم مال هر فرد را می توان برای امور خیریه و یا فامیل بی بضاعتی که در خاندان هست و یا آنچه را که خود شخص وصیت نموده مصرف نمود لذا به سادگی قابل درک است که هر فردی بعد از مرگ نیز حقوق و اختیاراتی دارد پس نمیتوان گفت که شخص مرده کاملا منقطع از زندگی است بلکه امور خیر اون شخص بعد از مرگ تا سالیان دراز هم پا بر جا میماند این همه رحمت و نعمت در مرگ رو کدوم مکتبی میتواند پایه گذار بوده باشد ، به خوبی درک می شود فردی که عمر خود را زحمت کشیده و برای خود و خانواده کسب روزی کرده در هنگام حیات اختیار همه مال و پس از مرگ خویش نیز یک سوم از مال خویش را صاحب اختیار باشد ، اختیار و حقوق یک فرد به راستی در اسلام و دین مبارک رسول خدا به زیبایی تعریف شده و در هیچ یک از ادیان الهی نیز به این تکمیلی بحث نگردیده .