بسم الله الرّحمن الرّحیم

کلیه آیات عنوان دهم  : 53 بقره ، 157 انعام ، 52 اعراف ، 28 فتح ، 159 اعراف

بقره : ثُمَّ عَفَوْنَا عَنکُمِ مِّن بَعْدِ ذَلِکَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ   ? 52 ?     جزء

و آنگاه که موسى را کتاب و فرقان[ جداکننده حق از باطل ]دادیم ، شاید هدایت یابید.

انعام : أَوْ تَقُولُواْ لَوْ أَنَّا أُنزِلَ عَلَیْنَا الْکِتَابُ لَکُنَّا أَهْدَى مِنْهُمْ فَقَدْ جَاءکُم بَیِّنَةٌ مِّن رَّبِّکُمْ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن کَذَّبَ بِآیَاتِ اللّهِ وَصَدَفَ عَنْهَا سَنَجْزِی الَّذِینَ یَصْدِفُونَ عَنْ آیَاتِنَا سُوءَ الْعَذَابِ بِمَا کَانُواْ یَصْدِفُونَ    ? 157 ?  

  اگر کتاب بر ما نازل مى شد، قطعا از آنان هدایت یافته تر بودیم <.اینک حجتى از جانب پروردگارتان براى شما آمده و رهنمود و رحمتى است .پس کیست ستمکارتر از آن کس که آیات خدا را دروغ پندارد و از آنها روى گرداند؟ به زودى کسانى را که از آیات ما روى مى گردانند، به سبب[ همین ]اعراضشان ، به عذابى سخت مجازات خواهیم کرد.

واژگان :

 اتینا : دادیم

بیّنه : حجت روشن      

صدف : نسنجیده روی گردانیدن ، اعراض کردن

نخزی : جزا می دهیم

فصّلنا : شرح کردیم ، جز به جر بیان کردیم

یهظره : پیروز کردن ، غلبه کردن

آنچه که باید بدو صحبت به آن توجه کرد دو واژه (( کتاب و فرقان )) است هر چند که گفته شده فرقان نام دیگر کتاب خداست اما در اینجا اشاره مهم آن به دین است بعنوان مجموعه قوانین الهی برای زندگی بشر که برای تفکیک  بین واژه کتاب و فرقان که در همه ادیان هست که کتاب شرح وظایف و باید ها و نباید هاست و فرقان نیز قدرت تشخیص وانجام در شرایط زمان و مکان می باشد رابا حرف عطف ( و) بکار برده و از این رو می توان فهمید که کتاب خدا آگاهی کلی برای هدایت همگانی است که خداوند از هیچکس دریغ ننموده و این مسیر را برای هدایت عامه مردم و بشر فراهم کرده است و این همان هدایت همگانی است که بسیار حائز اهمیت است و هیچکس نمی تواند منکر آن شود که برای من مثلا هدایتی نبوده است و خداوند رحیم مرا به خودم وا گذاشته است و اگر چنانچه بتوان این لطف خدای را درک کرد خداوند آنگاه نعمت فرقان یعنی اینکه بدانیم چه باید بکنیم و از چه مسیرهایی برای رفتن و به سر منزل مقصود هدایت رسیدن را استفاده کنیم ، لذا بر همین اساس در ایات اشاره به کتاب که هم حّجت بالغه خداوند و هم رحمت بی منتهای الهی و هم سعادت دنیا و آخرت یعنی هدایت می باشد اشاره در خور فهم ما داشته است .

لذا کتاب خدا بر اساس علم و آگاهی و بینش و دانش و فهم از جهان هستی تفصیل داده شده است و بر این اساس کتاب خداوند یعنی حق ، و حق خداوندی ، یعنی هدایت و ، هدایت انسان یعنی سعادت ، انسان هدایت شده و گرویده به هدایت قطعا از عدالت هرگز عدول نخواهد کرد و زندگی خویش را بر اساس همین عدالت هست که به سعادت خویش پیوند می زند .

کتاب خدا فصل مشترک و اتمام حجت است برای همه انسانها و در آن پر هست از دلایل محکم و بعد از آن تشخیص برای زندگی از این روست که گفته می شود ( غلبه دین  ) و در واقع اسلام از وعده های تخلف نا پذیر کتاب خداست .

لذا لازم تر این است که بدانیم تحقق همه وعده های خداوندی اصلا نیازی به شهادت دادن و یا گرفتن از کسی نداشته و ندارد و خود قرآن در واقع بزرگترین شاهد است چون تخلفی در آن نیست ، کتابی که با ارزش ترین موجودیت هر انسانی در روی کره خاک می تواند باشد به شرط آنکه این کتاب جهت همه زندگی انسان بر گزیده شود و از این مهجوری حق در بین ممالک اسلامی در بیاید .

هر چند هر انسانی وظایف غیر از خود هم دارد اما اگر هر انسانی جهت دست یابی به اهداف خود در زندگی این کتاب را برگزیند آنگاه جهان دارای وحدتی خواهد شد که در نوع خود بی نظیر است ، و این همان ( حبل متین ) است که در خود این کتاب هم به آن اشاره شده است و به خوبی نقش آن در هدایت انسان مشخص می گردد .