به نام خدا

 53بقره – 44 مائده -46 مائده -91 انعام – 154 انعام-154 اعراف-2 اسری -49 مومنون- 43 قصص- 23 سجده

از آنجا که هدایت امر نافذ خدا در همه ی هستی است در هر زمان برای رسیدن به این مهم پیامبران به رسالت مبعوث شدند وبرای رساندن کلام خداوند کتاب بهترین وسیله هدایت همراه آنان آمد ،‌ این مهم در کلیه اعصار وجود داشته است ، از سوی دیگر فطرت انسانها خدا جو بوده و درا ین امر مشترک است بنابراین باید فرامین الهی مشترک باشد تنها تفاوت در نوع بیان متناسب با هر اعصار است ، اما کلیات یکی است در قرآن هنگامی که از کتب الهی نام برده شده ویژگیهای مشترکی از آنان بیان شده که در ذیل به آنان اشاره می شود

1-کتب الهی وسیله هدایت است :

وَآتَیْنَا مُوسَى الْکِتَابَ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِّبَنِی إِسْرَائِیلَ أَلاَّ تَتَّخِذُواْ مِن دُونِی وَکِیلًا 2اسرا

کتب الهی قوانین مکتوب پروردگاراست برای هدایت انسانها به بیان دیگر اصول دین به صورت مکتوب در اختیار انسان گذارده شده تا انسان به نسیان گرفتار نشود ، اما انتهای این هدایت کجااست ؟ چه وقت می توان گفت که انسان به این هدایت دست پیدا کرده است ؟ در این آیه به این موضوع اشاره شده است زمانی که انسان بر اساس فرامین و دستورات الهی به هدایت می رسد این هدایت در همه زندگی او جریان می یابد و انسان در همه امورات به خداوند توکل می کند و او را وکیل قرار می دهد و چون توکل تنها یک لفظ نیست و یقین قلبی و عمل به خواست خداوند است توحید عملی جریان زیبایی در هستی انسان می یابد چنان که لحظه لحظه زندگی در یاد خدا و انجام فرامین خدا با سرور می گذرد و این است انتهای نور وهدایت .

توکل ماحصل هدایت است که به توحید عملی ، یقین قلبی ،‌آرامش روحی می رسد ... یعنی همان بهشتی که خدا وعده داده

طعم بهشت خدا را با نور هدایت در سایه سار توکل در دنیا می توان چشید.

2-کتب الهی فرقان است  :

  فرقان در معنا یعنی جدا کننده و در بیان خداوند یعنی جدا کننده حق از باطل ، کتب الهی و به ویژه قرآن به دلیل کلام حق بودن فرقان است ،‌قرآن به کلام خود خداوند کتابی است که هیچ چیز در آن فرو گذار نشده است به سبب چراغ هدایت و وسیله جدایی حق از باطل محسوب می گردد ، اگر بخواهیم ببینیم کدام عمل به حق نزدیکتر یا دورتر است میزان کتاب کافی است .

3-کتب الهی روشنایی است :

 وَقَفَّیْنَا عَلَى آثَارِهِم بِعَیسَى ابْنِ مَرْیَمَ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَآتَیْنَاهُ الإِنجِیلَ فِیهِ هُدًى وَنُورٌ وَمُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِینَ

4- وسیله حکم است :

إِنَّا أَنزَلْنَا التَّوْرَاةَ فِیهَا هُدًى وَنُورٌ یَحْکُمُ بِهَا النَّبِیُّونَ الَّذِینَ أَسْلَمُواْ لِلَّذِینَ هَادُواْ وَالرَّبَّانِیُّونَ وَالأَحْبَارُ بِمَا اسْتُحْفِظُواْ مِن کِتَابِ اللّهِ وَکَانُواْ عَلَیْهِ شُهَدَاء فَلاَ تَخْشَوُاْ النَّاسَ وَاخْشَوْنِ وَلاَ تَشْتَرُواْ بِآیَاتِی ثَمَنًا قَلِیلًا وَمَن لَّمْ یَحْکُم بِمَا أَنزَلَ اللّهُ فَأُوْلَئِکَ هُمُ الْکَافِرُونَ44 مائده 

 کتب الهی قاضی وحکم کننده هستند کسانی که خود قاضی و حاکم هستند باید برای حقانیت حکم خود وسیله شناخت داشته باشند که بدون تردید این وسیله به خصوص در زمان قطع وحی با بشر کتب الهی است و از آنجا که قرآن کاملترین کتاب است که در آن تحریفی صورت نگرفته تنها و مهمترین وسیله حق است ، اگر حضرت علی (ع) توان قضاوت بر پایه حق را داشت برای اینکه افضل ترین فرد برای دستیابی به احکام خداوند پس از رسول خدا بود قضاوت بدون توجه به احکام قران راهی به حق و عدل ندارد و این قضاوت نه برای تنها قاضیان است که همه انسانها به نسبت حکمی که در زندگی می کنند باید به شناخت قران برسند و بر پایه ان قضاوت کنند و چقدر سخت است این قضاوت و چقدر آسان همدیگر را مورد قضاوت قرار می دهیم . 

5- اندرز و موعظه است برای متقین:  

وَقَفَّیْنَا عَلَى آثَارِهِم بِعَیسَى ابْنِ مَرْیَمَ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَآتَیْنَاهُ الإِنجِیلَ فِیهِ هُدًى وَنُورٌ وَمُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِینَ  مائده46عیسى پسر مریم را به دنبال آنان [=پیامبران دیگر] درآوردیم در حالى که تورات را که پیش از او بود تصدیق داشت و به او انجیل را عطا کردیم که در آن هدایت و نورى است و تصدیق‏کننده تورات قبل از آن است و براى پرهیزگاران رهنمود و اندرزى است 46 مائده

قران تنها موعظه است برای متقین ، نه همه مردم موعظه زمانی به کار برده می شود که فرد از آن گفتار استفاده کند برای یا توبه از افعال بد گذشته یا راه یابی به مسیر خوب در آینده و این ممکن نیست مگر این فرد در راه باشد اعمالی را انجام داده باشد ، روحی آماده و فطرتی پاک داشته باشد اما این هم نسبی است میزان استفاده از قرآن امری است نسبی هر کس به تناسب پاک بودن و سعی در ایمان قرآن را می فهمد .

6- رحمت است برای کسانی که ایمان می آورند:

  ثُمَّ آتَیْنَا مُوسَى الْکِتَابَ تَمَامًا عَلَى الَّذِیَ أَحْسَنَ وَتَفْصِیلًا لِّکُلِّ شَیْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لَّعَلَّهُم بِلِقَاء رَبِّهِمْ یُؤْمِنُونَ 154انعام  

اگر چه کتب آسمانی تنها موعظه است برای متقین ولی رحمت است برای همه مردم ، کتب آسمانی از جمله قران نور است برای هدایت و سعادت انسانها و زندگی شیرین ابدی و مگر رحمت غیر از این است ؟ وقتی خداوند رحمت جاریه است برای خلق کتب آسمانی وسیله رسیدن به این رحمت است و از خدای رحمان جز این رحمت انتظار نمی رود.