سلامقبل از هر چيز تشكر ميكنم از دقت دوستان اما آنچه كه به نظر اين حقير ميرسه اينه و اميدوارم كه با كمي دقت تونسته باشم ژاسخ گوي شما باشم 1- اينكه نوشتيم از رحمت واسعه خداوند است بر اساس اين است كه بيان ايه به اين نرمي و ظرافت مي گويد با ما به خصومت بر خاسته ايد در صورتي كه اون هم خداي شماست و هم خداي ما كه از منكران خود چيزي از خودش را دريغ نكرده پس اين رحمت واسعه است 2- اينكه گفتيم مطلب خاصي است كه احتمال كذب و صدق دارد بر اين اساس است كه مي فرمايد اعمال شما ازر آن شماست و اعمال ما از آن ما 3- وقتي مي بيني خدايي داري كه در عين مخالفت با او همراه توست و هميشه با توست و وقتي با همه در وجود داشتنش با همگان يكسان باشي ؟ آيا مخالفت معنايي دارد ؟؟؟4- علت مخالفت ، خدا را با توجه به اينكه خودش فرموده اما در باور آنها نمي گنجد كه صاحب خدايي هستند كه به همه يكسان عطا فرموده 5- براي داشتن فطرتي توحيدي بايد اخلاص در مقابل خدا داشت تا اين فطرت بارور شود 6- در پايان بايد گفت وجود اخلاص در هر كسي تجربهاي است شخصي و مخصوص همان شخص