با سلام وتعزيت ايام سوگ امام حسين ( ع)

يه معناي كوچك از اعتماد بنويسم

اعتماد = تكيه كردن ، واگذاشتن كار به كسي ، آهنگ كردن

نوشتيد كه از جمله اصول توحيد آن است كه به پروردگار بايد اعتماد نمود زيرا سبب حقيقي وموثر اوست اگر بگوييم كه اين جمله واقعا درست هست كه اينچنين نيز هست ، اين سئوال همواره در ذهن من باقي بود كه ما انسانها با تمام نواقص و كم بودهايمان چگونه بايد به خداوند قادر متعالي كه مهربان هست و دوست داشتني اعتماد كنيم ؟؟؟ اين كه ما در مقابل خدا يه موجود (( دون پايه و داني )) هستيم به خداوند (( بلند مرتبه )) اعتماد كنيم ؟؟؟ آيا اين اعتماد كردن راههاي مشخصي داره ؟؟ اينها كه تا كنون شنيده و خونده ايم همه كلياتي است كه گفته شده اما واقعا راههاي (( كار بردي )) و عملي اعتماد به خدا چگونه است ؟؟؟ خوشحال ميشم كه از زبان گويا و بليغ شما بشنوم و از دغدغه هاي ذهنيم كاسته بشه كه چرا با توجه به اينكه تا به حال ميدونستيم اين حرفها رو ولي هيچگاه (( متوكل حقيقي )) نبوديم و اين مسير رو در ميان راه رها كرديم و رفتيم اين فرصت مغتنم هست براي فهميدم براي من با تشكر منتظر پاسخهاي شما هستم