بنام خدايي که همين نزديکيستسلام من هر روز پنجره اين وبلاگ رو باز ميکنم و بهش نگاه ميکنم با حسرت و آه حسرتي دردناک تر از بي وفايي هااااااااااااااااااا........من حقم را از اين وبلاگ و تمام کساني که چون خواهرانم دوستشان داشتم به خدا سپردم اما اين به اين معنا نيست که دست کشيده باشم هنوز هم اميدوارم روزي بشنوم که حتي دو دوست دوباره قلم فرقان را بدست گرفتند اگر خودم ميتوانستم اين کار را ميکردم ولي افسوس که همه راهها را برويم بستند و در اين خفقان و روز و شبهاي مملو از دلتنگي و نگراني رهايم کردن تا طعم بي وفايي دنيا و حتي دوست داشتني ترين (از ديد خودم) آدمهايش را به تلخي بچشم . دلگيرم .. دلگيرم .. از همه حتي از خودم ... دلگيرم از اونهايي که ميشنيدم اينها عاشق قرآن هستند دلگيرم ازت که تنها اونرو براي خودت خواستي .... فرقان قرباني خودخواهي ها و ندانم کاريهاي ما شد .... خداوند به ما رحم نکند که به هم رحم نکرديم .. حرمت ها را شکستيم .. عشق را نفهميديم و به حريمش بي حرمتي کرديم .. قران بازيچه عواطف و احساسات و خودخواهي هاي ما نيست .. اگر عاشقيم حتي تنهاي تنها هم اگر ميشديم باز هم انقدر راحت و بي مهابا و خودخواهانه با رها کردن فرقان به قرآن بي احترامي نميکرديم و حداقل حق ديگران رو ازشون دريغ نميکرديم .. قرآن رو کرديم بازيچه احساسات خودمون هر روز بهانه اي و ....وقتي قرآن بين ماست کسي بر ديگري برتري نداره همه حقي دارند از اين محفل به اندازه خودشون که اندازه اونرو هم فقط خداوند ميدونه . حق همديگه رو از هم گرفتيم و به راحتي به هم تهمت زديم ...
