وقتي عدالت ملكه همه هستي هست و در خلقت جريان داردر هر قدر ما انسانها در مسير اين عدالت گام برداريم به حق نزديكتر مي شويم و به حق خود مي رسيم ... براي همين مهم هست كه خدا در قرآن مي فرمايند تو خوب باش اگر از بدي همه به شگفت آمدي ، يعني وقتي تو گام در مسير عدالت مي گذاري و خدا را به عنوان خالق در تمام شئونات الهي ناظر مي بيني به حق خود ميرسي ...
يك سوال ؟ ائمه ما بيشترين توجه را به عدالت خدا داشتند و در اين مسير گام نهادند آيا چيزي كه به دست آوردند در دنيا همه حقشان از دنيا بود ؟حكومت حق مسلم انها نبود ؟ يا در جرياني پايين تر مومناني كه همه فرامين الهي را رعايت مي كنند و در مسير عدالت قدم برمي دارند به حق خود ميرسند ؟ اصلا اين حق كه ما اينقدر طلبكارانه با ان برخورد مي كنيم چي هست ؟ نكنه ما دچار سوء تفاهم در باب حق بشيم و هر چي دلمون مي خواد و به اون نميرسيم حق بدونيم ؟وقعا حق ما از اين زندگي چي هست ؟
