سلام

با سخن شما موافقم ، درست كه ائمه به حق نرسيدند درست كه خيلي ها به حق نرسيدند پس ببخشيد ما چرا خودمان را خسته مي كنيم كه به دنبال حق بگرديم . از ظاهر اين قضيه اين طور بر مي آيد كه به دنبال حق رفتن بي معني است و ما بايد راضي باشيم و بگوئيم هر آنچه رخ مي دهد خير است . پس حق كجاست !!!! چرا مي گويند حق ، حقوق . نمي دانم گيج شده ام نه معناي حق را فهميدم نه تلاش براي گرفتن حق . اگر دنبال گرفتن حق برويم يه عيب دارد و اگر نرويم يك عيب ديگر . از اين گفتار (وقتي تو گام در مسير عدالت مي گذاري و خدا را به عنوان خالق در تمام شئونات الهي ناظر مي بيني به حق خود ميرسي ...) به چه نتيجه اي مي توان رسيد !!!! كه حق ائمه نيز همين گونه رفتار كردن با ـآنها بوده و هيچ حقي از آنها ضايع نشده !!!

بله واقعا اين يه سوال مهمه كه حق ما از اين زندگي چي هست ؟؟؟؟ آيا بايد راضي باشيم و بگوييم حتما حقمان همين بوده و يا نه بايد به دنبال گرفتن آن حركت كنيم ؟!

شهود به نظر من تنها در باب تذكر است و يادآوري كه ما حتي در اين دنيا هم نتوانيم از زير بار چيزي در بريم