سلام الحمدالله رب العالمين ، وازه اخلاص هم آغاز شد ... در اين پست بيان شده كه علت سخن گفتن اينگونه خداوند از دو جنبه قابل تامل است چه ادله ائي درون ايه اين دو جنبه را تصديق مي كند ؟ اين تعلق زيبا در جمله هيچكس را به مخالفت نمي خواند پس علت مخالفت مخالفان توحيد بعد از نزول اين ايات تا امروز چه بوده است ؟ مگر نه اينكه در اين ايه به بهترين صورت اثبات وجود خدا بيان شده ومگر نه اينكه همه مردم فطرتي توحيدي دارند ؟ مسئوليت پذيري بيان شده توسط انسان در چه مواردي كارگر است وبراي چه افرادي ؟ و اينكه ... چرا خيلي از موارد كلام بر دل اثر ندارد ؟‏ اين روان و دل را چه مي شود كه بر ان اثري نيست يا كلام ما را چه شده كه اثر بخشي خود را از دست داده است ؟