جعل : آفریدن ‌،به وجود آوردن ،ساختن و انجام دادن ، گمان بردن ، گردانیدن و عوض کردن ، بر پا ساختن ، بر سر جای خود  قرار دادن

عربی : ساکن  کشورهای عرب ، مقابل عجم ، آب صاف بسیار

رجع : باز گشت ، بارانی که پس از باران بیایید ، منفعت ، سود ، گیاه بهاری

صدع : شکاف ، پاره ای از چیزی ، گیاه

فصل : مانع میان دو چیز ، محل پیوند دو استخوان در بدن ، فراغ از چیزی ، فصلی از کتبا ، یک پرده نمایش ، روز دین ، حکم قاطع و رد نشدنی

هزل :  سست ، لاغر ، شوخی  و یاوه

شریف : انسان بزرگوار ، بلند تر از هر چیز

در اثبات  اینکه  قرآن  کلام و معجزه  پیامبر، همان کلام  خداوند است ما را در بیان عنوان بحث کمک  شایانی  خواهد  کرد .

 جان پاک و شریف  پیامبر مرکز فرود  وحی است به واسطه جبرئیل که  بنا به تعبیر قرآن ، پیامبر بشری است مانند تمام انسانهای دیگر، این واسطه های خیر خداوند برای رسیدن وحی به زمین آنچه را که  با خود دارند  امانت و صداقت است و هر دو دارای  صفت (( امین  بودن))  می باشند  ، که ملاک  اصلی و اساسی در انتقال  وحی  است  بطوری  که هیچ  خدشه و خلجانی  بر پیکره  وحی  وارد  نشود و درهنگامه  نزول وحی  جنبه های انسانی  پیامبر دیگر ملاک  قرار نگیرد و ین جز آنکه روح مقدس پیامبررا ملاک  قرار دهد چیزی نیست ، و درواقع وحی  به جان  پیامبرنازل می شود  و بر قلب  پاک و نازنین  او.

 پیامبران ومعصومین و اولیاء خدا آنچنان به خدا  نزدیک هستند  که  انفکاک  آنان از خدا  اگر شناخت از سلسله مراتب و نزدیکی آنان نداشته باشیم  بسیار سخت است و آنان چنان در خدا  فانی  می شوند  که  کلامشان عین کلام  خدا و امر و نهی و حب و بغضشان نیز عین خداست ، در این  نزول کلام  خداوند ، حتی  جان پیامبر خدا  نزدیک تر از جبرئیل امین است تا  این اندازه که اگر گفته شود ، قرآن کلام حضرت محمد ( ص) و یا  گفته  شود که قرآن معجزه حضرت محمد ( ص) از طرف خداوند  است، هر دو  به یک معناست. زیرا هر دو تای آنها به یک  اصل بر می گردد .

زیرا اگر به یکی ازاین دوتعبیر تاکید داشته باشیم  نفی  دیگری نیست چون هر دو به  یک اندازه  به خد  منسوب هستند و این کتاب حاصل  شخصیت پاک رسول خدا  بوده  که اذن  خداوند  چنین  تعلق  گرفته  است .

  واین قرآن که به زبان عربی مانند آب صاف  و زلال می باشد دارای ویژگیهایی است که عبارتست از:

 1-  غنای زبان ازنظردستور زبان با در نظر گرفتن صرف و نحو آن  که ((  صرف )) آنیافتن  واژگان بی غش و خالص است و(( نحو )) آن حکایت ازعلمی است در مورد  اعراب  کلمات  و قواعد درست خواندن و نوشتن .

 2-  غنای زبان از نظرتعداد  لغات و  واژه ها  وهم چنین قدرت معرّب سازی کلماتی که  وارد این  زبان می شود .

 3-   غنای زبان  از نظر فصاحت و بلاغت ، که در( بلاغت زبان  ) دانستن کلام مطابق با اقتضاء و مقام و مناسب حال مخاطب است و هم چنین خالص بودن کلام از نظر ضعف تالیف و در( فصاحت زبان ) عربی باید  روان بودن و خالص بودن کلام هم از نظر ( ضعف تالیف و تنافر  و تعقید ) آن در نظر گرفت .

 در دور بودن از تنافرازنظر ادبی یعنی شتسرهم  در یک جمله آوردن یک معنا از کلمه ای  که تلفظ  آن دشوارباشد بحث می کند  که کلام حق ازآن به دوراست و برای  تعقید  که به معنای سخن  پیچیده  گفتن و یا  درهم کردن کلمات است وگفتن کنایات بعید ، به سادگی  دیده  می شود  که  کلام  حق از این قاعده نیز به دور می باشد .

 4-  غنای زبان از نظرآوا شناسی  واژگان که  با ضرب آهنگی  شیرین بیان شده است و در قرائت ، این زیبایی  به  وضوح  دیده می شود .

 5-  غنای زبان از نظر هنگین  بودن آن از نظر عروض و قافیه

 6- غنای زبان از نظر جمله آرایی و دسته بندی  خود  قرآن

 تمامی این  ویژگیها ، قرآن را  با رز و مشخص  نموده  و آنرا ازگزند دست بردن بر آن دور نگه داشته  وقار و سنگینی  قرآن  خود  بهترین  گزینه ، برای مصون نگهداشتن این کتاب الهی است  و به  تعبیری صاحب کتاب نگهدارآن است  واز خود  دفاع  می کند ، مضاف براینکه معصومین هم  با جان پاکشان حافظ  و نگهبانآن می باشند واینگونه است که این کتاب  جاودانه  می شود  و قابل  دسترس برای همه و قابل  فهم  برای  هر  اندیشه  و هرکس به اندازه بضاعت  خویش  بهره مند  می گردداین نیست مگر اینکه  گفته  شود فرهنگ و ادبیات  قرآن از یکسو آمیخته با جان هر کسی  است  و از طرف دیگرزبان  فهم هراندیشه ای نیزمی باشد .

 قسم یاد کردن به چنین کتابی حق مسلم این کتاب شریف  است و قسم ، دلالتی است محکم بر حضور دائمی این کتاب در صحنه های زندگی با دریافتی ساده و قابل فهم و جاری در همه هستی