بسم الله الرحمن الرحیم  

قُلْ یَأَیهَا النَّاس قَدْ جَاءَکمُ الْحَقُّ مِن رَّبِّکُمْ فَمَنِ اهْتَدَى فَإِنَّمَا یهْتَدِى لِنَفْسِهِ وَ مَن ضلَّ فَإِنَّمَا یَضِلُّ عَلَیهَا وَ مَا أَنَا عَلَیْکُم بِوَکیلٍ(108)

بگو: هان اى مردم ! از ناحیه پروردگارتان دین حق برایتان آمده ، پس هر کس هدایت شود به نفع خود هدایت شده ، و هر کس گمراه شود علیه خود گمراه شده و من مأمور (به اجبار) شما نیستم ((108 یونس 

فَلَعَلَّک تَارِک بَعْض مَا یُوحَى إِلَیْک وَضائقُ بِهِ صدْرُک أَن یَقُولُوا لَوْ لا أُنزِلَ عَلَیْهِ کَنزٌ أَوْجَاءَ مَعَهُ مَلَکٌ إِنَّمَا أَنت نَذِیرٌ وَ اللَّهُ عَلى کلِّ شىْءٍ وَکیلٌ((12

شاید (علت ایمان نیاوردن کفار این باشد که) تو پاره اى از آیات را که به سویت وحى شده به ایشان نرسانده اى، ترسیدهاى که بگویند:چرا گنجى بر او نازل نشده ؟ و یا چرا فرشتهاى از طرف خدا با او نیامده ؟ تو فقط بیم دهنده هستى و خداوند نگاهبان و ناظر بر همه چیز است ((12 هود

إِنَّا أَنزَلْنَا عَلَیْک الْکِتَب لِلنَّاسِ بِالْحَقِّ فَمَنِ اهْتَدَى فَلِنَفْسِهِ وَ مَن ضلَّ فَإِنَّمَا یَضِلُّ عَلَیْهَا وَ مَا أَنت عَلَیهِم بِوَکیلٍ(41)

ما این کتاب را که بر تو نازل کردیم براى مردم و به حق نازل کردیم ، پس ‍ هر کس از هدایت آن بهره مند شود به نفع خود اوست و هر کس گمراه گردد علیه خود اوست و تو وکیل و مسؤ ول آنان نیستى (41) زمر

 هدایت : ارشاد و راهنمایى ، راهیابی به سوی مقصود ، تکامل و پیشرفت انسان در تمام جنبه های مثبت زندگی ، راهنمایى و ارائه طریقى است که با خیرخواهى و ملاطفت همراه باشد- ضد ضلالت و گمراهی

تربیت: یعنی شناخت نعمت ، یعنی عدم یأس و نومیدی به هنگام قطع نعمت و عدم غرور و غفلت به هنگام وفور نعمت  

(دین حق) : اولین قدم تصفیه افکار و اعتقادات است از اعتقادات و باورهای نادرست که منشأ گمراهی انسان است  و جایگزین کردن افکار و اعتقادات سالم و داشتن درک و باور درست از توحید ، ایمان ، قرآن ، نبوت ، معاد ، هدف جهان و نقش انسان (برای وصول به هدایت تشریعی ) .... و تقویت  سالم و خالصانه بعد عبادی و تکلیفی و شرعی (کسانی که ایمان آورده اند خداوند به کمک ایمانشان آنها را هدایت میکند) ، و خالص کردن نیّات از آلودگی (امام صادق میفرمایند : نگهداری عمل از آلودگی به ریا و نیات نادرست مشکل تر از خود عمل است )

والذین اهتدوا زادهم هدی کسانی که گاهی نخستین هدایت را برداشته اند خدا بر هدایتشان می افزاید (محمّد 17)

توکل خود موجب قرار گرفتن انسان در مسیر هدایت وتکامل که هدف عظیم آفرینش است میشود

و یکی از مهمترین درسهایی که درک اینها به ما میدهد  اینست که امید و توکل ما فقط فقط باید به خدا باشد . چنانکه در امان ماندن از امیال نفسانى وشیطانى و شر و غفلت و گمراهی و قرار گیری در مسیر هدایت ، بدون توکل برخدا، محال ‏میباشد و این در حالی است که رمز تکامل ، پیشرفت و ترقی انسان در قرار گیری در مسیر هدایت خلاصه میشود .  

 نعمت هدایت یافتن درسایه توکل ، عرفان ، عقیده و عمل مثبت ، چنان قدرت ، ظرفیت و توان وافری به انسان میدهد که دردشوارترین لحظات زندگی عملکردش بسیار معقولانه و با آرامش و سنجیده و خداپسندانه جلوه میکند  

خداوند متعال هم راه رسیدن بـه مـقـصـد و هـدف را نـشـان مـى دهـد  و هم بسته به ظرفیت و لیاقت و شایستگی فرد او را به مقصد مى رساند . ( به هر صاحب فضیلتی به اندازه فضیلتش عطا میکنند ) .

هدف عظیم قرآن هم این است که انسان به درجه ای از تعالى و رشد و تربیت برسد که تجلى گاه صفات الهى گردد.