و داستان دو پسر آدم را به درستى بر ایشان بخوان ، هنگامى که[ هر یک از آن دو، ]قربانیى پیش داشتند .پس ، از یکى از آن دو پذیرفته شد و از دیگرى پذیرفته نشد[ .قابیل ]گفت> :حتما تو را خواهم کشت[ <.هابیل ]گفت> :خدا فقط از تقواپیشگان مى پذیردو داستان دو پسر آدم را به درستى بر ایشان بخوان ، هنگامى که[ هر یک از آن دو، ]قربانیى پیش داشتند .پس ، از یکى

وَنَادَى‏ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابَ النَّارِ أَنْ قَدْ وَجَدْنَا مَاوَعَدَنَا رَبُّنَا حَقّاً فَهَلْ وَجَدْتُمْ مَا وَعَدَ رَبُّکُمْ حَقّاً قَالُوا نَعَمْ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَیْنَهُمْ أَن لَعْنَةُ اللّهِ عَلَى الظَّالِمِینَ (44)

 بهشتیان ، دوزخیان را آواز مى دهند که> :ما آنچه را پروردگارمان به ما وعده داده بود درست یافتیم ، آیا شما[ نیز ]آنچه را پروردگارتان وعده کرده بود راست و درست یافتید؟ <مى گویند> :آرى <.پس آوازدهنده اى میان آنان آواز درمى دهد که> :لعنت خدا بر ستمکاران باد.

 

                       

واژگان :                                                                                                                                                           

اتل : تلاوت کن

نباء : خبر مهم

قربان : قربانی ، هر عمل صالحی که موجب تقرب خدا شود

نرید : آنچه می خواهیم

نادی : صدا کردن ، ندا دادن به خدا ( ندا همواره در حالت استیصال است )

اذّن : اعلام کرد ، آواز داد

 

کلمه وتل را ( در اول آیه 27 سوره مائده ( در نظر داشته باشیم که  به پیامبر دستور داده می شود که تلاوت کن و بخوان این آیات ما را این امر به  تلاوت کردن به منزله این است که خداوند به پیامبر فرمان می دهد که برو و برای ((مردم بخوان و بگو)) به این جمله معترضه دقت کنیم  (( رابطه ای عمیق و دوست داشتنی که بین کلام خدا برای نزول وحی و مردم هست همانا  جان شریف و منزه پیامبر گرامی اسلام  می باشد )) و باید بدانیم که این پاکیزگی روح پیامبر باعث نزول وحی بر جان پیامبر می شود واین رابطه بر قرار می گردد لذا (هر چه جان انسان پاک ترو شریف تر شود ارتباط آن با قرآن مستحکم تر می شود) و این رابطه (پاکیزه ترین رابطه هستی است برای بیان پاک ترین کلام هستی )که همانا کلام حق قرآن است  .

اما نکته مهم این است که خداوند در آیه واژه (( نباء )) را بکار برده و نباء یعنی خبری مهم در این جا این پرسش پیش میاید که این خبر مهم چیست ؟ آیا (( قربانی )) باید بدانیم که معنای متعددی برای قربانی هست از جمله اینکه گفته می شود قربانی یعنی  ( هر عمل صالحی که موجب تقرب به خدا شود ) باید دید که این عمل صالح که یه واژه کلی است                                  

چقدر شامل همه رفتارهای شایسته انسان می گردد ، و انسان چگونه باید همواره این جان خویش را به مسلخ عشق خداوندی ببرد تا شامل عمل صالح گردد که در این آیه شریفه خداوند آن را بعنوان نباء بکار برده است ، البته باید گفت حق هم همین است برای تقرب به خداوند . آیا این خبر و مژده بزرگی برای انسان نیست ؟ .

بنظرم همین یک آیه برای ادای حق خداوندی که بر گردن انسان است کفایت میکند که ما انسان شایسته ای باشیم در جهت کسب رضایت خداوند آنگاه خواهید دید که خدا این انسان را با چه بوق و کرنایی به همه جهانیان می شناساند بر همین اساس است که پیامبر توانسته است از یه شبه جزیره کوچک ( دین جهانی ) خویش را به تمام دنیا صادر نماید و معرفی کند و عجیب اینکه همه دنیای آن روز پذیرای آن شوند حال می توان قضاوت کرد آیا این خبر یه خبر کوچکی است ؟ .

عظمت آیات قرآن چون گوهر شب چراغی همه تاریکی های جهان هستی را نمایان می کند و حق شنیدن این اخبار  روشن الهی نصیب انسانی است که پاکی روح دارد 

در آیه 44 اعراف تایید اهل بهشت و جهنم از همدیگر برای وعده های حق خداوندی است که هر دو طرف نیز تایید نموده و بر آن صحه می گذارند

در ایه 45 هود نیز وعده حق خدا برای هلاکت فرزند حضرت نوح است و این حق بودن وعده خداوند را با توجه به پیامبرش حضرت نوح نشان میدهد

در آیه 79 هود نیز عمل زشت قوم لوط است که عذاب خداوند را وعده حق خود می نمایاند