بسم الله الرّحمن الرّحیم

کلیه آیات عنوان دوازدهم  : 62 بقره ، 20 آل عمران ، 9 یونس ، 102 نحل ، 53 روم ، 44 فصّلت ، 11 تغابن

  بقره : إِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَالَّذِینَ هَادُواْ وَالنَّصَارَى وَالصَّابِئِینَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحاً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ    ? 62 ?     

 در حقیقت ، کسانى که[ به اسلام ]ایمان آورده ، و کسانى که یهودى شده اند، و ترسایان و صابئان ، هر کس به خدا و روز بازپسین ایمان داشت و کار شایسته کرد، پس اجرشان را پیش پروردگارشان خواهند داشت ، و نه بیمى بر آنان است ، و نه اندوهناک خواهند شد

 آل عمران : فَإنْ حَآجُّوکَ فَقُلْ أَسْلَمْتُ وَجْهِیَ لِلّهِ وَمَنِ اتَّبَعَنِ وَقُل لِّلَّذِینَ أُوْتُواْ الْکِتَابَ وَالأُمِّیِّینَ أَأَسْلَمْتُمْ فَإِنْ أَسْلَمُواْ فَقَدِ اهْتَدَواْ وَّإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّمَا عَلَیْکَ الْبَلاَغُ وَاللّهُ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ    ? 20 ?  

پس اگر با تو به محاجه برخاستند، بگو> :من خود را تسلیم خدا نموده ام ، و هر که مرا پیروى کرده[ نیز خود را تسلیم خدا نموده است <.]و به کسانى که اهل کتابند و به مشرکان بگو> :آیا اسلام آورده اید؟ <پس اگر اسلام آوردند، قطعا هدایت یافته اند، و اگر روى برتافتند، فقط       رساندن پیام بر عهده توست ، و خداوند به[ امور ]بندگان بیناست.

 

واژگان :

صائبین : پیروان حضرت یحیی ولی نظراتی در مورد ستاره ها داشتند

حاّج : حجت آوردن ، مجادله کردن

امّی : درس ناخوانده ، عامی ، مراد از مشرکان به دلیل فاقد کتاب آسمانی بودن

روح القدس : روح پاک ، جبرییل ، ( پاک کردن روح ملک تا وحی حضور پیدا کند )

مفتری : دروغ پرداز ، افترا زننده

وقر : سنگینی ، کری

فصّلت : تبین شدن ، تفصیل کردن

 

اولین ملاک را باید این بدانیم که : در یک بررسی موشکافانه و یک نگاه عمیق می توان به این نتیجه رسید که در این جهان هستی تنها چیزی که  باعث ایمان از یک طرف و هم چنین حتی در خیلی از مواقع بی ایمانی کامل از طرف دیگر میگردد همانا پیدیده های آفریده شده به نظم این جهان هستی است که چقدر زیبا و حکیمانه و متفکرانه در جای جای این کتاب عظیم خدا به آنها اشاره نموده است .

برای شناخت بیشتر خالقی که همه این پدیده ها را در یک هدایت موزون با تناسبات بسیار پیچیده این ها را در هم آفرید تا برای اهل نظر ازدیاد ایمان و برای اهل غفلت نیز کوری و کری را به ارمغان بیاورد، وجود ایمان در انسان شناخت آفریننده ای حکیم و علیم را برای هر کسی خواهد داشت و این شناخت قطعا منجر به شناخت آخرتی می شود که همگان برای پاسخ به همه اعمال نیک و بد خویش به آن فضا فراخوانده شوند ماحصل هدایت انسان در این مسیر عمل نیکی خواهد بود که از افراد بشر سر خواهد زد و ملاکی خواهد بود برای شناخت ، و میزانی خواهد بود برای ایمان افراد .

دومین ملاک هم باید بدانیم که : ایمان به نزول قرآن و کتاب وحی است از طریق روح القدس این موجود پاک برای ارسال پیام و وحی خداوند به پیامبران ، اما بعد از نزول این کتاب توسط روح القدس آیا شناخت بطور کلی فراهم شده است ؟ و هیچ نیازی برای هدایت انسان وجود ندارد ؟ به خوبی میدانیم که این یک پندار خام و به دور از تفکر است حتی در مراحلی پایین تر هم برای هر فردی درک و تفسیر به قدر فهم میّسر است و ایمان به آیات مبارک این کتاب قابل فهم بوده و تسلیم و آوردن اسلام را به ارمغان خواهد آورد .

سومین ملاک :هم برای ایمان داشتن که باعث هدایت می گردد همانا زبان قرآن است در آیاتی از ایرادات قوم به آن سخن به میان می آورد که اگر چنانچه به زبان عربی نبود زبان غیر عربی آن هم مورد اشکال این دسته میشد اما صرف نظر از این گفتار قرآن که خود کتابی کامل و راهنمایی بسیار مهم هست باید در نظر گرفتن زبان و ادبیات هر قومی کاملترین آن برای بیان خدا توسط روح القدس آورده می شد که این همان زبان پیامبر عظیم الشان اسلام است که به لهجه حجازی عربی تکلم مینموده است ، از این رو این کتاب به زبان عربی است نه اینکه ایرادات به زبان و یا زبان پیامبر و گفتمان او بوده است بلکه در اوج  کمال زبان این کتاب نازل شده است .

مسائل مطرح دیگری در این زمینه یعنی ارتباط ایمان با هدایت افراد هست به این صورت   :   اگر ایمان اهل یهود و نصاری به پیامبر خویش واقعی بوده باشد در این ادیان هدایت به اسلام نوید داده شده است اگر این گرایش از سوی یهود و نصاری نیست دلیل بر آن است که ایمان آنان حتی به ادیان خویش نیز واقعی نبوده است ، زیرا ایمان حقیقی به خداوند تسلیم در برابر او را دارد که این از خضوع و خشوع انسان نشات می گیرد و ایمان باید گفت که به روح و روان و جسم انسان آرامش می بخشد ، هم چنانکه عمل صالح نیز باعث آرامش انسان می گردد.

تعقل در کتاب خدا باعث هدایت و افزایش ایمان در انسان است هم چنانکه باور به کتاب و روح القدس هم باعث افزایش ایمان انسان است بهانه گیری باعث عدم ایمان به خدا میگردد هم چنانکه مصائب در زندگی نیز یکی از دستاورد های مهم بشر برای فرار از ایمان آوردن می باشد .