بسم الله الرحمن الرحیم

        باز هم فرمان مستقیم خدا بر صبر

آیات 33 تا 35 سوره انعام

آیه 33    ما میدانیم که کافران در تکذیب تو سخنانی می گویند که تو را افسرده و غمگین می سازد ( دل شاد دار ) که آن ستمکاران نه تنها تو را بلکه همه آیات و رسولان خدا را انکار می کنند .

آیه 34   چقدر پیامبران پیش از تو را هم تکذیب کردند آنها با همه امیدهای منکران صبر و تحمل کردند تا آنگاه که یاری ما شامل حال آنها شد هیچکسی کلمات خدا را تغییر نتواند داد و اخبار پیامبران پیش (( که چه ستم ها به آنها کردند )) به تو رسید .

آیه 35    ای پیامبر چنانکه افکار و اعتراض آنها تو را سخت می آید اگر توانی نقبی در زمین بساز یا نردبانی بر آسمان بر فراز تا آیتی یا نشانه ای بر آنان بیاوری ، اگر خدا میخواست همه را یک جا هدایت می کرد پس تو البته از آن جاهلان نباش .

اما مسائلی را که میشود بر داشت کردعبارتند از :

1- باز گویی و یاد آوری سر نوشت  پیامبران گذشته از اهم تذکراتی است که داده میشود بیان این تذکر را با غلبه بر اثر مرور زمان با اشکال گونا گون ودر طول تاریخ بشریت شاهد هستیم می فرماید این یاد آوری غفلت را از مامی گیرد و نفع آن در تکرار است که دلخوش بودن به تجربه کردن نباید با عث غفلت شود ما همیشه اشتباه تجربه دیگران را تجزیه می کنیم چرا ؟! این نشان دهنده این است که مراقبت از نفس مداومت را طلبد می نماید  و نباید از تکرار خسته شد .

2- برای تکذیب پیامبر چند واژه بیشتر نیاز ندارد اما تاثیرات روانی این تکذیب انسان را دچار بیماری می کند که تنها و تنها صبر چاره ساز این بیماری است لذابه صبر باید به چشم دارویی شفا بخش نگریست که افسردگی های انسان را می زداید .

3- اگر شیرینی وعده پیروزی خداوند و صدق گفتار او نبود ، حلاوت صبر، تحمل کذب کافران را مشکل می کرد و با تعاریف قرآنی شاید هم غیر قابل تحمل می نمودفقط وعده نصرت خداست که صدق این وعده را  در تحمل مقدور می سازد .

4- قوت قلب دادن به پیامبر با موضوع غیر قابل تغییر بودن کلام خدا و توجه به این معنا که یگانه حافظ این کتاب فقط اوست و مرور زمان بعد از نزول قرآن بزرگترین شاهد این مطلب می باشد که در تمام این دوران حتی کوچکترین اعرابی از طرف کینه توزان به دین و دیانت و زبان قرآن و پیامبران اتفاق نیافتاده است .

لحن آیه بعدی چنان مبهوت کننده است که ظاهرا پیامبر را نیز دل آزرده کرده است که خداوند با نهیبی بلند بر پیامبر میفرماید نقبی در زمین بزن و یا نردبانی به آسمان بساز که اتمام حجتی باشد بر کافران برای تکذیب نکردن و  در ادامه می فرماید اگر خدا می خواست همه را یک جا هدایت می کرد پس تو از آن جاهلان مباش .

وقتی خداوند با پیامبر مکرم اسلام این چنین بی پروا صحبت می کند جای تعمق و تدبر برای ماست که چه اندازه در معرض خطر هستیم .

خدایا به نورانیت قرآن وجود ما را به برکت قرآن نورانی بفرما