بسم الله الرحمن الرحیم

آیه 35 سوره احقاف

ترجمه آیه : ای رسول ما ، تو هم مانند پیامبران الوالعزم ( در تبلیغ دین خدا و تحمل اذیت امت ) صبور باش و بر امت به عذاب تعجبل مکن تا روزی که آنچه وعده داده شده به چشم ببینند آن روز پندارید که ( در دنیا ) به جز ساعتی از روز درنگ نداشته اید این قرآن تبلیغ رسالت و ( اتمام حجت ) است بر  ( تمام مردم تا از راه شهوت و هلاکت به راه طاعت و عبادت بیایند ) پس ایا ( به قیامت ) جز مردم (شهوت پرست ) و فاسق هیچکسی هلاک می شود ؟

در یک جمع بندی بسیار عالی و خوب دوستان آیات صبر را دسته بندی نموده اند که آیه 35 سوره احقاف در فرمان مستقیمی برای صبر به پیامبر اکرم ( ص) مواردی را ذکر کرده است که عبارتند از .

1- تمام پیامبران گذشته با توجه به صبر و استقامت و شکیبایی که از خود داشتند ولی از خداوند برای نا فرمان امت  خود طلب عذاب کردند جز پیامبر رحمت ، وجود مبارک ایشان تنها به صبر و شکیبایی از طرف خداوند دعوت شده .

2- مطلب بعدی در زمان رسیدن عقوبت است که از نظر ما ظاهرا طولانی به نظر می رسد ولی خداوند آنرا ( جز ساعتی ) از یک روز ندانسته اند آنهم برای تقریب ذهن ما به مسئله آخرت و فهم و درک قیامت .

3- اینکه قرآن کتاب و منشور تبلیغی اسلام و در واقع رسالت است بر مردم  و رسالت ماندگار ترین هدیه خداوند است چه بر پیامبران قبل تا خاتم چنانچه هم اکنون نیز این رسالت در بین مردم جاری و ساری است و حضور رسالت پیامبر با یادگار ایشان قرآن دوام پیدا نموده است و  خوب است بدانیم مثال را هم از پیامبران دارای کتاب و شریعت زده است .

4-در انتهای آیه پرسشی زیبا از نوع رویش و تکامل و پویش ، ذهن را معطوف به خود میکند آیا جز مردم فاسق هیچکسی هلاک خواهد شد ؟!

فسق = عصیان، نا فرمانی ، شورش و از حد خارج شدن در سر گذشت پیامبران قبل دیده شدکه نا فرمانی فرزند نوح چه سر نوشتی را برایش رقم زد و یا نافرمانی قوم بنی اسرائیل آنان را به چه سر گذشتی رهبری داشت و آیا خارج شدن از دین ارمغان نا میمون را خواهد داشت ؟ و بالاخره عصیان در مقابل خالق فسق را دامن گیر حامعه خواهد نمود ؟؟پاسخ به هر یک از این سئوالات به عهده دوستان که چنین به نظر می رسد فطرت پاک در وجود هر انسانی در کوتاهترین زمان به این سئوالات پاسخ می دهد و اگر چنانچه خداوند بر اثر صبر نکردن غفلت ، عصیان ، نافرمانی و شورش عذاب  را برای ما  به همراه خواهد داشت که به نظر می رسد این چنین باشد البته در یک بر داشت منطقی .

5-بسیار مشخص است که این صبر به دسته خاصی از پیامبران تذکر داده نشده است ،بلکه شامل همه پیامبران دارای کتاب و شریعت و حتی کسانی که ماموریت هدایت خویش و خانواده خویش را داشتند نیز شامل می شود پس اگر خداوند پیامبر درونی برای ما گماشته است این رسالت و صبوری را که (( تحمل مصائب دین که زیر بنای نبوت است را )) بر تک تک احاد جامعه واجب می گرداند .

6- خداوند مهربان همواره در مقابل همه عصیان و نا فرمانی بشر وعده روزی را داده که باید به جزاء اعمال رسید و  خداوند رویت عذاب آن روز را وعده داده که با اندگی دقت متوجه میشویم که این چشم بینا برای رویت عذاب خود نعمتی است یعنی خداوند در زمانی که عذاب میفرمایند بصیرت را که بزرگترین هدیه است به ما ارزانی می دارد این جزء رحمت خداوند چیز دیگری نمیتواند باشد

                                                                                                           توفیق همگان را آرزومندم

به نام خدا

صبر شرط امامت

آیه 24 سوره سجده

وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا وَکَانُوا بِآیَاتِنَا یُوقِنُونَ (24)

وبرخی از آن بنی اسرائیل را امام و پیشوایانی که خلق را به امر ما هدایت کنند قرار دادیم برای آنکه در راه حق صبر کردند ودر آیات ما مقام یقین یافتند .

آیه فوق تاییدی است محکم بردیگر  آیات صبر، آیاتی که خداوند در ان بر سختی دین اشاره کردند ، ایاتی که بر سختی تربیت اشاره کرده اند وآیاتی که به مقام والای صبر واجر عظیم آن تاکید می کنند .

مقام پیشوا بودن مقام والا ومهمی است که به همه داده نخواهد شد ، رسیدن به این مرحله والا نیازمند مراحل بس مهم و والایی است که در آیه فوق به یکی از مهمترین دلایل آن ومهمترین دلیل ان اشاره شده ( صبر داشتن ) اما چه صبری ؟ در آیه قبلی اشاره داشتیم تنها صبری ارزشمند است که بر فرمان خدا صورت گیرد چیزی که این آیه به آن تاکید دوباره دارد ، (... برای آنکه در راه حق صبر کردند ) .

ایه فوق تاکیدی است بر سخت بودن استوار ماندن بر حق ، چون صبر کردند به این مقام والا رسیدند ...

مسئولیت مهم هدایت تنها بر عهده افراد ویژه ایی است که در راه حق صبر کردند ونتیجه این صبر رسیدن به مرحله یقین است ، پس سلسله مراتب رسیدن به پیشوایی انسانها به بیان قرآن به شیوه زیر است

1-ایمان به خداوند وحقانیت آن ( زیرا تا انسان به چیزی اعتقاد قلبی نداشته باشد نمی تواند مبلغ آن باشد ).

2- صبر بر حق ( دین ، فرمان خدا )

3- رسیدن به مرحله یقین (مرحله یقین یعنی درونی شدن  چیزهایی که باور داریم ، بسیاری از ما  مطلبی را می دانیم  ولی چون برای ما یقینی نشده در مرحله عمل ودفاع  از آن  مقید نمی مانیم ولی وقتی چیزی درونی شد وبه یقین رسید مانند حضرت ابراهیم بی هیچ واهمه ایی در دل آتش خواهیم رفت )

مطلب مهم دیگر این است که صبر ویقین لازم و ملزم هم هستند وبی وجود هم اثر بخشی لازم را نخواهند داشت ، تا یقین نباشد انگیزه ایی برای صبر باقی نخواهد ماند وتا صبر بر حق وفرمان الهی نباشد هدیه زیبای یقین  داده نخواهد شد ودر پس این دو گوهر ارزشمند، انسان به مقام شایسته پیشوایی می رسد که علاوه بر مسئولیت زیاد خود یک نوع پاداش از سوی خداوند محسوب می شود ، هر چه مسئولیت عظیمتر اجر آن بالاتر وبزرگتر ( به شرط انجام شایسته مسئولیت ).

امامت هم مسئولیت است و هم اجر مقام عالیه صبر بر بندگان برگزیده واهل یقین پروردگار ...

بسم الله الرحمن الرحیم

           سوره نحل آیه 127

برای رضای خدا بر رنج تربیت امت صبر و تحمل کن و بر آنها که ترک کفر و عناد نمی کنند غمگین مباش و از مکر و حیله آنان دلتنگ مشو که خداوند ازمکر و دشمنی خلق تو را محفوظ میدارد . 

مواردی از صبر را بر شمردیم که به اختصار می آوریم .

1- صبر بر درخواست عذاب نکردن از طرف پیامبر برای امت 2- فرا رسیدن زمان عقوبت طولانی نیست و به چشم بهم زدنی خواهد رسید 3- برای بار رسالت باید صبر کرد که کتاب خدا منشور تبلیغی اسلام است 4- بر وجود فسق در نزد کافران و منکران باید صبر کرد 5- توصیه صبر برای همگان است نه افراد خاص 6- غفلت نکردن و مراقب بودن که غفلت باعث از دست رفتن صبر می شود 7- تکذیب رسالت پیامبر با چند واژه و برای سختی تحمل این تکذیب صبر باید پیشه کرد 8- برای رسیدن وعده نصرت خداوند باید صبر کرد 9- هیچکس را توان تغییر اعرابی ازقرآن نیست و بر این باید صبر کرد ،  تا به این مرحله  این نکات را بیان کردیم .

اما در این آیه متذکر می شویم :

تربیت دارای رنج و مشقت بسیاری است و شاید هم ناگوار ترین آن مشقتها و این اذیت و آزار بیشتر از آن کسی است که رسالت تربیت بر دوش اوست و الا انسانهایی که تعهد حتی به خودشان را به فراموشی سپرده اند تربیت پذیری آنان برای تربیت بسیار سخت است و بر همین منوال است که فرموده (( و لا تحزن علیهم )) محزون و دلتنگ مشو برای آنان اینها نشاندهنده این است که جایگاه صبر جایگاهی ویژه باید باشد .

چون نقاط منفی دو عقوبت و تاثیر  در پی دارد 1- تاثیرات بیرونی که تاثیرات اجتماعی را بهم میزند  2- تاثیرات درونی است که روانی نا پاک و بیمار برای انسان ساخته که در دراز مدت تاثیرات بیرونی ناشی از تاثیرات درونی خواهد بود .

با توجه به مطالبی که گفته شد روشن است تاکید آیه ، اول بر این است (( واصبر )) صبر کن و (( ما صبرک الا بالله )) و با ادات حصر فقط این را بیان نموده است که این صبر باید برای خداوند باشد و لا غیر چون اگر صبر برای غیر خدا باشد و تنها صبر را در شکل عالی آن برای رفع مظالم اجتماعی انجام بدهیم به سر انجام خوبی نخواهیم رسید .

پس صبرباید فقط ( مخصوص ) خداوند باشد تا به بار بنشیند پس مسلما کسانی که گوش شنوا ندارند و ترک معصیت و گناه نمی کنند باعث رنجش بسیار میشوند .

زیرا ، هم اعمال خودشان زشت است و هم باعث اذیت مومنین می شوند در این مورد است که صبر را فقط به کمک خدا و توفیق او می توان تحمل کرد .

و خداوند وعده داده است به پیامبر در این آیه که هم تو را از مکر و حیله دشمنان و مردم آگاه میکنم و هم  دین تو را محفوظ نگاه میدارم .

این پاداش صبری است که خداوند وعده داده است و چه پاداش نیکو و پسندیده ای است بر مومنان

موفق باشید و سربلند