به نام خدا

آب بهشت

آیه 50 سوره الاعراف

وَنَادَى أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِیضُواْ عَلَیْنَا مِنَ الْمَاء أَوْ مِمَّا رَزَقَکُمُ اللّهُ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْکَافِرِینَ

یکی از نعمت هایی که نماد بهشت است ، وخداوند هرگاه خواسته از زیبا بودن ونیک بودن بهشت تعریفی کند از آن نا م برده آب است ( ... درختانی که از زیر انها نهرهای روان است ...)جایی که آب باشد آبادانی ، طهارت ، حمٍد صبر ، شفا و... است ،پس وقتی خداوند می فرمایند بهشت را درختانی است با نهرهای روان می خواهد به ما بگوید چه مکان اکملی را برای نیکوکاران آماده ساخته است .

اما خداوند در این آیه تاکید ویژه بر آب در بهشت دارد ،چرا جهنمیان بین همه نعمت های بهشت (که فراوان هم هست ) از بهشتیان طلب آب می کنند ؟مگر آب بهشت چیست ؟ونیاز جهنمیان به این آب چیست ؟آب چه ویژگی خاصی دارد که از بین همه نعمت های بهشت انتخاب شده است ؟(این آیه نهایت ارزش وقدر آب را نشان می دهد وسندی است که انتخاب نخست به لطف پروردگار انتخاب اصلح بوده است ).

در رابطه با سوال بالا می توان به دو نکته اشاره کرد :

نکته نخست :آب به واسطه صفت هایی که دارا می باشد به عنوان اکملترین نعمت در بهشت جریان دارد وجهنمان به خاطر این جایگاه آن را طلب می کنند

نکته دوم : از آنجا که آب نشانه کمال است می تواند اشاره جهنمیان به همه کمالات بهشت باشد که از بهشتیان تقاضا می کنند از نعمت های بهشت به آنها هم بدهند ، به عبارت دیگر آب نه به عنوان مخلوقی سیال وشفا ف ولطیف بلکه به عنوان نماد کمال در بهشت معرفی شده است .

نکته بعدی : جهنمان از بهشتیان فیض آب را طلب می کنند

فیض: طغیان آب – فراوانی – بسیاری- کثرت – اضافی – زیادی- اسب تند وتیز – بسیار با انسان – بسیار نیکوئی کننده

به کار بدن این فعل خواست برای طلب آب تاکیدی است دوباره بر فزونی آب ،‌بیشتر از متعارف بودن وجود آب .افیضوا علینا من الما ء : به ما آبی بدهید که فراوان است وکثیر وبسیار ، آبی که اضافه می بخشد بسیار نیکو است بر انسان ..

نادی : ندا کردن- فعل ندا یک فعل بسیار لطیف وآرام  است در اینجا جهنمیان فریاد نمی زنند نمی گویند ...بلکه بهشتیان را ندا می کنند ،‌وقتی تقاضایی از کسی داریم تما م سعی خود را به کار می بریم تا به بهترین شیوه بیان کنیم در اینجا جهنمیان برای نرم کردن دل بهشتیان آنان ار ندا می زنند ...

اما چرا این آب بر کافران جهنمی حرام است ؟

حرام یعنی چیزی که حرمت داده شده است ، دارای حرمت است ، آب به دلیل حرمت ، عزت و احترامی که دارد از ظرف وجود کافران بالاتر است ، هر انسانی برای دریافت دارای ظرف وظرفیتی است که بیش از آن بر او حرام است کافران به دلیل ضعف وکوچکی ظرف وجود شان توانایی استفاده از کمال بهشت را ندارند ، مگر چه کرده اند که طلب نعمت اکمل پروردگار را دارند ؟هر کس باید به قدری بخواهد که انجام داده آیا کافران برای کسب این آب زحمتی کشیده اند ؟قدمی برداشته اند ؟که حالا حقی می طلبند ؟

آب = علم (با توجه به ادامه سوره )

جهنمیان به بهشتیان می گویند از بی علمی ونادانی در جهنم جهل خود (جهل = جهنم ) گرفتاریم کمی از علم خود (کمال بهشت ) بر ما ارزانی دهید

بهشتیان می گویند ظرف وجود شما تاب علمی را ندارد که ما می دانیم ، تا پایه های ابتدایی علم را نیاموخته باشید از کسب اکمل علم نا توانید ، پس نخواهید آنچه را که نمی فهمید  ، این دانش برای شما سودی ندارد ، دنیا فرصتی بود برای شما تا پله های علم واقعی را درنوردید تا سعی کنید حجابها را کنار زنید وآماده کسب علم پروردگار شوید ولی نخواستید وماندید.

آیه 52 دقیقا از کتاب وعلم صحبت می کند ، بهشتیان از این کتاب وعلم سود بردند وظرف وجودی خود را برای رسیدن به نعمت اکمل بهشت آماده ساختند ولی جهنمیان از این کتاب وعلم استفاده نکردند .

برای علمی که اکنون نیازمند آنیََد همه چیز مهیا بود کتابی که علم اکمل بود در دستانتان بود سود نبردید ، حال منتظر چه چیز هستید ؟کسب چیزی که لایق آن نیستید ؟

ومعترف  می شوند که رسولان این علم را بر ما بیان کرده بودند کاش امروز شفاعت می کردند تا ما بدانیم یا بر دنیا باز گردیم وکسب علم کنیم...َ

به  نام خدا

آیه های11 و12 سوره قمر

فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاء بِمَاء مُّنْهَمِرٍ (11) وَفَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُیُوناً فَالْتَقَى الْمَاء عَلَى أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ (12)

خداوند درهای آسمان را گشود تا سیلابی از آب فرود آید وآبهای درون زمین با شدت از دل زمین بیرون آمد (فجرنا ) تا امر خدا محقق گردد .

برای رسیدن به هدفی که خداوند مقدر کرده است آبها از آسمان وزمین گرد هم آمدند تا امر خدا به بهترین نحو ممکن انجام گیرد ، اگر چه آب آسمان یا زمین به تنهایی برای انجام وظیفه کافی بودند ولی اجتماع  آبها  برای انجام بهتر وزیباتر امر خداوند نشان می دهد زیبایی در اجتماع است ،  در فرمانبرداری از حکم خدا همه موجودات به تنهایی می تواندد فرمانبردار باشند ولی خداوند به شیوه های مختلف این امر را در اجتماع پذیرنده تر نشان داده است ،بسیاری از عبادات درجمع مقبول ترند ، خداوند بارها فرمان داده است برای کار خیر قیام کنید ویکدیگر را برای امر به معروف و نهی از منکر یاری وکمک کنید .

جایی که فرمانبرداری از خداوند شرط است  آبها از زمین آسمان به هم می پیوندند تا فرمانبرداری خود را از خداوند ثابت کنند وعظمت وشکوه جماعت را به همگان نشان دهند .

عقل اعتراف می کند یک دست صدا ندارد و برای برداشتن هر باری اثر گذاری جمع بیش از فرد است وانسان به عنوان یکی از موجودات جهان هستی تاب تنها زیستن را ندارد .الگوهای موجود در جهان خلقت نیز بیان کننده این نیاز میباشند ، در جمع بودن و به صورت جمعی کار کردن نیاز انسان ،حیوان ، نبات وجماد است .

آبها ی آسمان وزمین برای فرمانبرداری از خداوند یکی می شوند .اما توجه به یک نکته مهم است که با همه ارزشی که جمع دارد ، کمیت یک اجتماع مهم نیست ، بسیارند جماعتی  کوچک که بر اثر اعتقاد به هدف جمعی خود بر جماعت بزرگتر غلبه کردند .

نصرت خداوند – اعتقاد به هدف جمعی – اصرار بر رسیدن به هدف از عوامل مهم پیروزی یک جمع است ، نمونه های بسیار از جماعت کوچک که بر جماعت بزرگ غلبه کرده اند وجود دارد که می توان به آنها اشاره کرد از جمله اشاره قرآن به پیروزی مسلمین در جنگ بدر که به دلیل نصرت خداوند که در پی نیت مسلمین به وجود آمد پیروز گشتند ویا پیروزی تعداد اندک یاران اما م حسین (ع) که با اندک یاران خود پیروز همه عصرها گشتند ونام یادشان تا ابد باقی ماند وهمه مسلمین وشیعیان روزی خور خوان این جمع اندکند .

گویند وقتی امام عصر (عج ) ظهور می کنند تعداد یارانشان 313 نفر است (به نظر می رسد این عدد معنایی است )اما همین اجتماع کوچک همه  دنیا را از شر ظلم وجور نجات خواهد داد ، انشالله .

هنگام ظهور حضرت ولی عصر (عج ) بابهای آسمان باز خواهد شد وآب رحمت از آسمان وزمین به هم پیوند خواهند خورد و ریشه ظلم  وجور را از میان خواهند برد و منتظران ویاران واقعی در کشتی نجات فرزند فاطمه (س) به سر منزل مقصود خواهند رسید .

آمین

به نام خدا

عین را دو معنی است در قرآن

1-     چشم ]

قَالَ أَلْقُوْاْ فَلَمَّا أَلْقَوْاْ سَحَرُواْ أَعْیُنَ النَّاسِ وَاسْتَرْهَبُوهُمْ وَجَاءوا بِسِحْرٍ عَظِیمٍ (116) الاعراف

2-     چشمه

وَقَطَّعْنَاهُمُ اثْنَتَیْ عَشْرَةَ أَسْبَاطاً أُمَماً وَأَوْحَیْنَا إِلَى مُوسَى إِذِ اسْتَسْقَاهُ قَوْمُهُ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاکَ الْحَجَرَ فَانبَجَسَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَیْناً قَدْ عَلِمَ کُلُّ أُنَاسٍ مَّشْرَبَهُمْ وَظَلَّلْنَا عَلَیْهِمُ الْغَمَامَ وَأَنزَلْنَا عَلَیْهِمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَى کُلُواْ مِن طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاکُمْ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَـکِن کَانُواْ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ (160) الاعراف

در زبان فارسی  نیز این دو کلمه شباهت رسم الخطی فراوان دارد (چشم-چشمه )واین نام گذاری تصادفی نمی تواند باشد حتما از نظر معنایی نیز این دو کلمه شبیه هم هستند .

چشمه محل طغیان آب زلال وپاک است از دل زمین ، آبی که از چشمه می جوشد جز زلاترین وپاکترین آبهای همه هستی است ، آب از چشمه به آرامی بیرون نمی آید بلکه از دل زمین می جوشد گویا برای رسیدن به زمین وجریان در سطح زمین مشتاق است وعجله دارد انسان یاد هروله بین صفا ومروه می افتد وقتی به چشمه نگاه می کند .

جایی که چشمه هست آب هست وجایی که آب هست آبادانی است ، چشمه نشان آبادانی است وآب نشان زندگی وحتما چشم هم قرینه است با این مخلوق هستی بخش ...

زمین دل که ترک می خورد اشک می جوشد واز لایه های وجود تصفیه می شود وگویی اشک مشتاق جریان است وجاری شدن ، اشک شبیه ترین است به آب وچشم شبیه ترین به چشمه ، پاکترین وبا صفاترین گوهر وجود اشک است  که تا خاک وجود به طغیان نیاید چشمه پر آب نخواهد شد ، بی آب چشم نه آبادانی دلی می ماند نه زندگی وجود ، همان طور که نعمت آب بی نظیر ترین نعمت هستی است نعمت اشک گرانبهاترین نعمت هستی وجود است.

اگر بپذیریم اشک آب چشم است وعین چشمه وجود چاره ای نداریم جز پذیرفتن همه صفت های آب برای اشک ، که حامد است وصابر است وتسلیم که فرمانبردار است وحی است و...

زمین سنگی چشمه ایی ندارد ودل سنگی چشمی ،‌چشمه بی آب را عزتی نیست وچشم بی اشک را فخری ،

عزت چشمه از آب روان آن است و بینایی چشم  از روانی اشک

اشک  روان محل تجمع فرشتگان است ومحل نزول  رحمت ، گفتیم آب صابر است وامیدوار از دل سنگ سخت راهی می گشاید برای رسیدن وجاری شدن که آب بی جریان مرداب می شود وبی استفاده دل تنگ ، و دل را سختر از سنگ یاد کردیم که اشک می ماند در پس بی کسی وناله می کند به در گاه مهر خدا که دل سختر از سنگ شد ومن اسیر ،‌اشک اسیر دل تنگ جاری شدن است ودل سنگتر از سنگ ،‌

زمین وجود ما چه خاکی است برای جوشش این فخر انسان ...